materiały magnetycznie miękkie
Encyklopedia PWN
przetwornik elektromagnetyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów elektr. w zmiany pola magnet. w celu zapisania sygnałów na nośniku magnet. (g.m. zapisująca) lub odwrotnie — zmian pola magnet. w sygnały elektr. podczas odczytywania zapisu z nośnika magnet. (g.m. odczytująca), a także do namagnesowania nośnika w celu skasowania istniejącego na nim zapisu (g.m. kasująca);
łącznik elektr. umieszczony w hermetycznej obudowie (np. rurce szklanej), próżniowej lub wypełnionej gazem ochronnym, którego styki, wykonane z materiału magnetycznie miękkiego, są przełączane w wyniku działania zewn. pola magnet. wytworzonego przez odpowiednio umieszczony magnes trwały lub cewkę elektr. zasilaną prądem elektrycznym;
stopy, których gł. składnikiem jest nikiel, a dodatkami stopowymi są: miedź, mangan, chrom, kobalt, wolfram, tytan, krzem.
stop niklu (35–65%) z kobaltem (30–45%) i żelazem (5–20%);
pomiarowe przyrządy elektromechaniczne, elektryczne przyrządy wskazówkowe,
przyrządy pomiarowe, w których wielkość elektr. (prąd, napięcie, moc), dzięki zjawiskom elektrodynamicznym, jest przetwarzana w napędowy moment siły działający na część ruchomą przyrządu (zw. organem ruchomym) i wywołujący jego obrót.
